Met een tekst wil je altijd indruk maken. En dan wel graag de indruk die je voor ogen had. Zoals professioneel en ter zake kundig. Sommige schrijvers kiezen dan voor verouderde woorden. Ik zie het regelmatig, in zakelijke brieven bijvoorbeeld. En dat is jammer, want het schiet z’n doel voorbij.
‘Nochtans zend ik u het onderhavige.’ Vroeger klonken ze goed, die formele woorden, maar nu toch echt niet meer. Zelfs in juridische kringen verandert er iets (kent u Judge Joyce op Twitter?). De kwestie is: verouderd taalgebruik vergroot de afstand tot de lezer. Die begrijpt het meestal wel, maar voelt zich toch minder aangesproken.
Eigentijdse woorden, dichtbij onze spreektaal, vormen de nieuwe standaard voor professionaliteit. Ook in officiële brieven en beleidsnota’s. Alsmede wordt en. Tevens is ook. Middels is met. En Gelieve wordt: Wilt u zo vriendelijk zijn om […]? En dan dat welke: de artikelen welke […]. Dat wordt gewoon: de artikelen die.
Het is een valkuil voor ons allemaal, want vaak kiezen we woorden uit gewoonte. Dus af en toe een systeemupdate, een scan van je teksten op verouderd taalgebruik: onze lezers zijn er blij mee.
